وقتی كرونا در مازندران به هنر هم رحم نكرد؛
هنرمندانی كه كارگر یا مسافركش شدند!
به گزارش شمال برگ مازندران خندیدن و خنداندن در روزهایی که تعداد بنرهای تسلیت زیادی هر روز به چشممان می خورد خیلی سخت و دشوار است، روزهایی که مردم یا خود درگیر کرونا می شوند و به قرنطینه می روند و یا اینکه یکی از عزیزانشان را از دست می دهند.
قرعه مبتلا شدن به کرونا، یکی بعد از دیگری، به نام افراد می افند و ناچار به پذیرش آن هستند، افرادی که در کنار گرانی و تورم، دیگر توان شنیدن خبر بسیار بد از دست دادن عزیزانشان را ندارند و در این میان، افرادی هستند که با از خود گذشتگی، ایثار می کنند و با وجود سختی های معیشتی و نگرانی های موجود، به دنبال شاد کردن مردم هستند.
این روزها، بیشتر از یک سال از شیوع گسترده کووید ۱۹ در دنیا و همچون در کشور ما می گذرد، موضوعی که ترکش آن به خیلی از شغل ها و حرفه ها برخورد کرده و افراد زیادی یا شغل خویش را از دست داده اند و یا ناتوان از اداره زندگی خود شده اند، یکی از این مشاغل صدمه دیده، "هنر" است.
هرچند هنرمندان، فعالیت خویش را شغل محسوب نمی کنند و با عشق بی نهایت مسیر زندگی شان را با وجود کمی و کاستی ها ادامه می دهند اما کرونا دیگر، این عشق را هم از آنها گرفته است.
برخی از این هنرمندان، افرادی هستند که برای اجراهای خود نیازمند حضور خانواده ها و کودکان بودند اما این روزها در حسرت در کنار هم بودن ها هستند تا بتوانند بار دیگر لبخند را میهمان لبهای مردم کنند، خیلی از آنها معتقد هستند که ضمن احترام به مشاغل شریف کارگری و مسافرکشی، خیلی از هنرمندان بعد از شیوع ویروس کرونا، کارگر بنا و یا مسافرکش شدند و راهی برای امرار معاش از راه حرفه خود ندارند.
مرتضی فرخی همچون هنرمندان ماهر نوشهری است که بیشتر از سه دهه از عمر خویش را صرف خنداندن و اجراهای پرتحرک برای کودکان و خانواده ها کرده است اما این روزها و ماه ها، از گوشه و کنار شهر خود و سایر شهرها که می گذرد ناخوادآگاه به یاد اجراهای پر هیجان و مملو از جمعیتی که داشته است می افتد، لبخند حسرت بر لبانش نقش می بندد و چقدر آرزوی این دارد تا هرچه سریعتر این ویروس ریشه کن شود.
وی از بی وفایی مسؤلان شهرش گله مند است که طی یک سال قبل سراغی از وی نگرفتند و حالی از وی و سایر هنرمندان نپرسیدند.
فرخی در گفتگو با ایسنا با ابراز گلایه از فراموش شدن وی و خیلی از هنرمندان اظهار داشت: هم اکنون همه هنرمندان سینما، تئاتر و اجرا گرفتار مشکلات زیادی هستند و این ویروس لطمه های زیادی را به آنها وارد کرده است.
این هنرمند نوشهری اضافه کرد: در این روزها و ماه ها من و همکارانم نگران پرداخت نشدن اقساط، عقب افتادن اجاره منزل و پاس نشدن چک ها هستیم و مسئولی نبود که بپرسد طی یک سال گذشته چه کردید و چطور امرار معاش می کنید.
فرخی خاطرنشان کرد: هنرمندانی را می شناسم که سالها خاک صحنه خوردند اما هم اکنون برای امرار معاش خود مجبورند یا بعنوان کارگر زیر دست بنا کار کنند یا اگر خودرویی دارند، به مسافرکشی بپردازند.
وی ضمن اشاره به کمک وزارت فرهنگ و ارشاد طی دو نوبت به مبلغ سه میلیون تومان اظهار داشت: طی این ماه ها خودمان مجبور به پرداخت حق بیمه شدیم و هم اکنون هم گفته اند این سه ماه را خودمان پرداخت نماییم و وزارت ارشاد در هنر کارت ما واریز می کند.
این هنرمند ضمن اشاره به اینکه فقر هنری بسیار زیاد شده است، افزود: طی ۳۰ سال من بارها در روی صحنه اجراهای طنز داشته ام و همه مرا بعنوان عمو باران می شناسند اما هم اکنون مجبورم تنها در صفحات مجازی خود، کارهایم را بارگذاری کنم تا کودکان و خانواده ها مرا از خاطر نبرند.
فرخی با اشاره به اینکه هنرمندان با روحیه لطیفی که دارند این نوع کار کردن به آنها ضربات زیادی وارد می کند، تصریح کرد: ای کاش مسؤلان بیشتر از اینها به فکر ما بودند و به نحوی برای مشکلات ما چاره اندیشی می کردند.
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب